Kim studeerde oorspronkelijk sociaal werk en werkte vier jaar geleden nog als diensthoofd bij een vormingsorganisatie. Na een burn-out besloot ze om zich om te scholen tot zorgkundige. Na een stage in WZC Immaculata solliciteerde ze voor de functie van zorgkundige op Residentie Freesia. Dat doet ze nu al twee en een half jaar met heel veel plezier.
Laat me meteen met de deur in huis vallen, Kim. De meeste mensen gaan van de zorg naar een bureaujob en jij doet het omgekeerde.
Kim: "Dat is waar. (lacht) Al is er wel een goede reden voor. In mijn vorige job werkte ik bij een vormingsorganisatie en ik heb daar de kans gekregen en gegrepen om diensthoofd te worden. Achteraf bleek dat voor een jong iemand als ik een beetje te vroeg en dan kreeg ik helaas een burn-out, iets dat ik niemand toewens. Toen ben ik beginnen nadenken over mijn toekomst. Wat wil ik doen? Wat wil ik nog bereiken? Ik heb eigenlijk vrij snel beslist dat ik terug meer contact wou met mensen en zo ben ik mij gaan omscholen tot zorgkundige."
Hoe ben je dan in WZC Immaculata terechtgekomen?
Kim: "Als student zorgkundige moet je sowieso ergens stage volgen. Dat kan een ziekenhuis zijn maar ik koos specifiek voor een stage in een woonzorgcentrum. Enerzijds omdat de doelgroep mij enorm aanspreekt. Je hebt een band met de bewoners, je leert hen kennen en bouwt er een band mee op. En dat heb je niet in een ziekenhuis natuurlijk. Dat is een komen en gaan. In een ziekenhuis word je toch altijd een beetje geleefd. Dat ervaarde ik al heel hard in mijn job als diensthoofd op mijn vorige job en wou ik dus absoluut vermijden in mijn verdere werkcarrière. Mijn laatste stage was in WZC Immaculata en hier voelde ik dat totaal niet. Ik voelde mij hier meteen openbloeien en dus ben ik gebleven."
Je hebt een band met de bewoners, je leert hen kennen en bouwt er een band mee op. En dat heb je niet in een ziekenhuis natuurlijk.
Je werkt ook halftijds. Waarom heb je daarvoor gekozen?
Kim: "Enerzijds omdat ik nog moeite heb om mij voltijds volledig te geven. Bovendien heb ik op die manier wel afwisseling in de shiften. Soms werk ik een korte vroege shift, dan weer een langere late. Dat zorgt voor rust in mijn hoofd en dat heb ik wel nodig. De job als zorgkundige kan soms echt wel intens zijn. Anderzijds heb ik de werk-privébalans altijd wel belangrijk gevonden. Je kan je uurrooster niet zelf invullen maar er wordt toch echt wel rekening gehouden met je vragen. Dat is fijn want uiteindelijk werk je om te leven en niet omgekeerd. Nu kan ik in mijn vrije tijd dingen doen en hobby’s beoefenen waardoor ik geniet en ontspan. Dat heeft ook een voordeel op het werk. Ik laad volledig op zodat ik mij voor de volle 100 % kan geven voor de residenten."
Residentie Freesia
Je werkt op Residentie Freesia. Dat is een residentie voor personen met dementie. Hoe beleef je dat?
Kim: "Persoonlijk vind ik dat dat het mooiste is dat er is. Ik heb thuis een broer met het syndroom van down die één jaar ouder is. Ik zorg al mijn hele leven voor hem en ergens zie ik wel wat linken met mijn job. Ook bij hem is duidelijke taal, een rustig tempo en structuur en duidelijkheid belangrijk. Al moet ik ook wel zeggen dat het je echt wel moet liggen om op deze residentie te werken. Het is een soort van roeping maar dat zullen veel van mijn collega’s zeggen. In een woonzorgcentrum – en zeker op Residentie Freesia - leef je mee op het ritme van de resident. Dat is de structuur en houvast die zij nodig hebben. Als ze in de ochtend opstaan, zijn ze enkel bezig met het wassen en nog niet met wat er vanmiddag gebeurt. Zo onthaast je zelf ook en dat doet deugd."
Je zegt: ‘ik leef op het ritme van de resident’. Wat betekent dat?
Kim: "De residenten hebben meestal nog weinig besef van tijd en ruimte. Structuur is dus zeer belangrijk. Op de muur hebben we bijvoorbeeld een kalender uithangen met de datum van vandaag. Dat is een hulpmiddel om hen te helpen. Ook duidelijk taalgebruik hoort daarbij. Soms kijk ik in de ochtend naar buiten met een resident en zeg ik: het regent nu, laten we binnenblijven en aan tafel eten. Alles gaat hier stapsgewijs en niets door elkaar. Eerst gaan we de residenten wakker maken, dan wassen we hen, dan gaan ze eten… Dat is elke dag hetzelfde schema en dat biedt ook ons een soort structuur die we soms missen in ons leven. Ze leven echt in het hier en nu en dat probeer ik ook te doen. Eigenlijk leren de residenten mij dat elke dag en dat is mooi."
Het analyseren en ontdekken van personen door het gesprek aan te gaan. Of dat nu een persoon met dementie is of mijn buurman in de straat. Ik wil dat oprecht weten.
Als ik je bezig hoor, werk je hier wel heel graag.
Kim: "Leuk dat je dat opmerkt want dat is wel echt zo. Ik vind het leuk om verbinding te maken met mensen. Daarom ben ik oorspronkelijk ook sociaal werk gaan studeren. Het analyseren en ontdekken van personen door het gesprek aan te gaan. Of dat nu een persoon met dementie is of mijn buurman in de straat. Ik wil dat oprecht weten.
Ik denk eigenlijk dat iedere student verpleegkundige of zorgkundige eens in WZC Immaculata moet komen meedraaien op een residentie om te zien hoe het hier is, zeker ook op Freesia. Het vraagt een beetje creativiteit om met hen om te gaan maar dat maakt het ook oprecht een heel leuke job."
Is de perceptie over personen met dementie van buitenaf dan verkeerd?
Kim: "Verkeerd weet ik niet of dat het juiste woord is. Het zal meer een soort van onwetendheid zijn. Ik denk dat mensen vaak een bepaald idee hebben en misschien ook niet altijd het besef hebben dat je nog wel echt die verbinding met die personen kunt maken. Als je de juiste snaren kunt raken en over de juiste thema's kunt beginnen, dan zie je die bewoners helemaal opfleuren. Dat vraagt wat tijd en moeite maar je krijgt er veel voor terug. Het stereotype beeld van iemand die helemaal weg van de wereld is, is totaal incorrect. Je kan heel vaak nog goede gesprekken voeren. Het is bovendien een heel dankbaar publiek. Ze praten over wat hen nu aanbelangt en draaien niet rond de pot. Ze zijn recht door zee en lachen altijd met bepaalde moppen, ook al heb je die ooit al verteld."
Als je de juiste snaren kunt raken en over de juiste thema's kunt beginnen, dan zie je die bewoners helemaal opfleuren.
Het unieke aspect van WZC Immaculata
Wat is er zo speciaal aan WZC Immaculata?
Kim: "Er zijn een heleboel grote troeven. Ik moet eerlijk toegeven dat ik bij mijn andere stages twijfelde of ik echt wel zorgkundige wou worden. Immaculata heeft mij overtuigd. Enerzijds door het tof team waarin ik terecht ben gekomen. Van de goede begeleiding van de hoofdverpleegkundige tot de vele en leuke informele gesprekken die je kan hebben. Daarnaast weet ik nog dat er een startdag was toen ik net werkte om mij wegwijs te maken. Dat was heel interessant. Bovendien kan je bij iedereen terecht voor hulp, van de personeelsdienst tot de administratieve diensten. Iedereen helpt je met dezelfde lach. Al kan ik toch ook niet om de grootste troeven heen voor de residenten en dat zijn de tuin en de activiteiten. Zelfs op Residentie Freesia is er een grote binnentuin. Van zodra het warm genoeg is, kunnen we buiten op het terras zitten en is er bewegingsruimte. Bij elk groot evenement is de decoratie en het eten tot in de puntjes uitgewerkt. Veel professioneler kan je niet gaan."
Ik heb ook gehoord dat je sinds kort deel uitmaakt van de personeelskring ‘Potje Plezier’.
Kim: “Dat klopt, al heb ik nog niet heel veel mee georganiseerd (lacht). Ik denk wel dat zo informele momenten belangrijk zijn voor een organisatie. Je zit het merendeel van de tijd toch op je werk maar toch ken je je collega’s eigenlijk enkel op de werkvloer. Het organiseren van activiteiten voor personeel zoals een kaas-en wijnavond, een fuif of een quizavond zorgt ervoor dat er ruimte is om elkaar beter te leren kennen op een ludieke manier. Er is een fijne werkomgeving in de brede zin van het woord. Je kan hier bijvoorbeeld tijdens de middag een broodje bestellen en er wordt gratis warme soep aangeboden aan iedereen. En elke dienst mag elk jaar een teambuilding organiseren. Dat zijn allemaal dingen die ervoor zorgen dat het toch iets meer is dan ergens anders."
Hoe belangrijk is zo'n band binnen het team?
Kim: "Voor mij is dat persoonlijk heel belangrijk, want onze job draagt wel heel wat verantwoordelijkheid met zich mee. Je wilt gewoon dat de residenten de beste zorg krijgen en dat een heel team zich daarachter zet. Persoonlijk vind ik op Freesia dat wij een goed draaiend team zijn en dat we alles correct doorspreken. Ook tussendoor praten we over de residenten en de teamvergaderingen zijn zeer duidelijk en gestructureerd. Natuurlijk is er tussendoor ook ruimte om een praatje met elkaar te doen. We vertrouwen elkaar en dat is nodig in onze job.
Je voelt dat dat voor de residenten ook een leuk gevoel is. We streven allemaal naar hetzelfde doel. Voor sommigen is dat helaas nog maar twee jaar in Immaculata en bij anderen kan dat meer dan 10 jaar zijn maar we zetten ons elke dag in voor hetzelfde doel: de resident het beste gevoel geven. Ik weet ook dat er opvolging is als ik naar huis ga. Het vertrouwen in mijn team is zo groot dat ik thuis ook niet meer aan werk moet denken. Ik kan het loslaten want ik weet dat alles goedkomt."
Zie je jezelf deze job nog lang doen?
Kim: "Ik zie mij hier nog heel lang werken. Het blijft een fysiek zware job en we zien wel hoe lang ik dat volhou maar elke dag ben ik gelukkig als ik opsta. Dat is het belangrijkste. Ik doe deze job met hart en ziel. Naar WZC Immaculata komen als zorgkundige is de beste keuze die ik ooit gemaakt heb. Ik lever zinvol werk en ik haal er veel vreugde en energie uit. Ik denk wel dat mijn toekomst echt hier ligt. WoonZorgNetwerk Edegem is een uitstekende werkgever en ons woonzorgcentrum is fantastisch.
Ik heb bovendien ook nog een diploma sociaal werk dus wie weet wat de toekomst brengt. Ik denk alleszins dat het wel in dit huis zal zijn want ik voel me hier elke dag thuis. Ik zal altijd mijn steentje bijdragen om de waarden van WZC Immaculata te blijven uitdragen."
